“...Razmišljajući da li Gospodar svjetova spominje moj narod i druge male (evropske)
muslimanske zajednice tražio sam u Kur'anu tri kriterija neophodna za opstanak i zdravu
progresiju jednog naroda, a to su: simboli moći, simboli radinosti i pravovremeni
interpretatori realnosti, tj. sadašnjosti i neposredne budućnosti. Te kriterije sam našao u
osamnaestom ajetu poglavlja En-Neml koji glasi – „...reče mrav: 'O mravi! Uđite u
nastambe svoje (da) vas ne zgnječi Sulejman i vojske njegove, a oni ne opaze.'“
Postoji više zanimljivih paralela između tog ajeta i današnjeg stanja Bošnjaka jer taj ajet
nosi u sebi jasne smjernice za opstanak malih evropskih naroda, pošto spominje
neophodne simbole i inteligenciju koja pravovremeno otklanja kolektivno zlo pribavljajući
dobro. Mravlje nastambe koje se spominju u ajetu su paradigma za bošnjačke institucije u
koje moramo ući i bdjeti nad živim društvenim procesima. Poput Sulejmanovog, a.s.,
mrava koji ima po svoju zajednicu sudbonosnu ulogu pravovremenog tumača životnih
okolnosti, tako su u našem slučaju to institucije interpretatorice sadašnjosti i
prepoznateljice tamnih oblaka ekonomsko-političkih najezdi. Ovaj ajet nas uči da nas
institucionalno nepravovremeno te nedovoljno jasno i glasno artikuliran nacionalni glas –
uprkos dobroti duše, neuprljanom moralu i vrhuncu radinosti jedne zajednice! - može
učiniti čak i kolateralnom žrtvom blagonaklonih centara moći koji neće moći čuti naše
glasove niti nas opaziti...”
